Поранешен ученик, сега вработен во ДУРДМОВ
Моето образование го започнав во родното место, во близина на Штип двеилјадитата година во редовно училиште како слабовиден ученик, но по неколку завршени одделенија видот толку ми ослабна што повеќе не можев да читам од таблата, иако седев во првиот ред клупи и таблата беше на не повеќе од метар и половина од мене. Не можев да ги гледам дури и најзадебелените линии во тетратката кои ми ги обележуваше наставничката, а на часовите по физичко кога сите трчаа по топката, јас седев од страна и броев голови… Наместо извор на радост, училиштето ми стана извор на фрустрации…
За среќа тогашната наставничка ги информира моите родители за ДУРДМОВ „Димитар Влахов“, кои исконтактираа со вработени во училиштето и по презентација на можностите што ги има ова училиште на 10-годишна возраст ја сменив средината и училиштето.
Овде научив да пишувам Брајово, па се вљубив во предметите англиски и македонски; Математиката на почетокот ја учев на Брајов математички апарат, а подоцна и преку тактилни 3Д-форми во делот геометрија; Биологијата, хемијата, физиката, географијата и историјата ги учев на тактилни карти, тактилен компас, преку 3Д-модели на клетки, ткива, животни, растенија, небесни тела…; Движењето во простор, коешто ми беше кошмар пред доаѓање во училиштето, ми стана извор на задоволство откако ги научив техниките за користење бел стап, па со негова помош, до денес, прошетав во повеќе од 20-ина земји; Притоа во нижото музичко научив да свирам хармоника, пијано и кларинет, а подоцна и гитара; додека на часовите по физичко веќе не бев оној што само брои голови од страна — научив да играм голбал, да играм шоудаун, да возам тандем-велосипед…, така што сега веќе јас сум оној што е на терените и на патеките и ги постигнува головите!
Во меѓувреме, дипломирав со максимален успех на Филолошкиот факултет „Блаже Конески“, па работев повеќе од 5 години во невладиниот сектор на многу проекти, дел од нив токму за подобрување на условите во редовните училишта за учениците со попреченост. Сепак, гледајќи колку бавно и нереално напредува образовната инклузија во државата, одлучив да се вратам повторно во моето училиште, ДУРДМОВ „Димитар Влахов“ и заеднички со моите наставници и колеги да го продолжиме 7-деценискиот завет на првите слепи генерации ученици, кој вели: ДУРДМОВ „Димитар Влахов“ бил, е и ќе биде центар низ кој барем дел од својот живот треба да помине секој слеп и слабовиден ученик за потоа да може максимално да се вклучи во македонското општество и да биде еднакво успешен со останатите.